پنجابی دوہے
٭٭٭٭٭٭٭
نال انکھ دے جیوناں بھانویں اَوکڑ لکھ
باتی آکھے لاٹ نوں سِر نیواں نہ رکھ
٭٭٭٭٭٭٭
خالی تھیسن کوٹھرے اوڑک مُکنی راس
پوئیں ہیٹھ سماونیں کیا ہڈی کیا ماس
٭٭٭٭٭٭٭
گُوہڑا رنگ ہے مہر دا، میں پر جس دی چھاپ
چولا رنگیئو کیسری، یار لَلاری آپ
٭٭٭٭٭٭٭
دَھرکے مشالاں کند تے ایوین وخت نہ پال
جے تُدھ نہیر مکاونیں دل وچ دیوے بال
٭٭٭٭٭٭٭
مرنے پر مُک جاوندے شہہ زوراں دے زور
دھرتی دیندی میچ کے، قد برابر گور
٭٭٭٭٭٭٭
ہاڑا! شہر سلوک دے کیتے کس برباد
وچ دلاں دے تھی گئے قبرستان آباد
٭٭٭٭٭٭٭
جان لبھاں تے آ گیئو، وِرلے آون ساہ
سُفنے وچ وی یار دے ملن دی ناہیں راہ
